De eerste avond, rond de klok van 22.00 uur

Vanmiddag om 3 uur zijn we vertrokken. Dat hele treinreizen is ons nu wel bekend. Het was dan ook een lange zit. Twee keer werden we (on)aangenaam afgeleid. Allereerst door een man die in Beilen instapte. En tot Hoogeveen zou blijven zitten. Hij was echter niet helemaal 100% en meneer had ook redelijk wat promllen alcohol in zijn bloed. Kortom, hij viel de mensen lastig.Gelukkig hadden wij onze trolleys zo neergezet dan hij niet in onze buurt kwam :)
De tweede afleiding was Jens en zijn broertje Bente. Deze kereltjes van ongeveer 2 en 5 jaar zaten voor ons in de trein. We hebben ons kostelijk vermaakt met Jens' verhalen, achja, het blijft ons vak.
Op Nijmegen hebben even genoten van de Smullers aldaar. De opstapplaats voor onze taxirit naar Weeze bleek ernaast. Inmiddels zijn we op Niederrhein Airport, maar daarmee is dan ook alles gezegd. We zaten met z'n 6en face-to-face, zodoende moesten wij met de rug tegen de rijrichting in. Dat kwam niet ten goede aan onze frieten van zonet. neem daarbij de rijstijl van Mister Busdriver en we zijn compleet. Mister B was trouwens een gladde Duitser met dito lach. Toen we bij de Nl-Duitse grens kwamen, bleek de politie te zijn uitgerukt voor een alcoholcontrole. ' Tempo herein,' zei Mister B, gelukkig had hij geen promillen. Het gaspedaal vond hij echter wel, een taxirijbewijs had hij waarschijlijk niet.
Er was 1 lichtpuntje; de 6e passagier naast 5 vrouwen. Hij kwam aanlopen met zijn haar goed in model, strakke kaaklijn, mooie armen, beetje stoppelbaardje en prachtige gebruinde benen. In elke scherpe bocht kon ik even op zijn schouder leunen. Hmm. Zijn praatjes gingen echter niet mee op reis, jammer, mooie McSpeechless.
Weeze is nog kleiner dan Eindhoven en ligt ergens in het Duitse achterland. Naast een terras, wat balies en een gate is hier weinig te beleven. Wij hebben een PrachtPriveBankje (de enige op deze verdieping) met uitzicht op de landingsbaan en het taxfreewinkeltje. Zo nu en dan tippelen er wat stewardessen en piloten (!) voorbij. Het is warm en Marije doet haar powernapje op De Bank. De zon is net ondergegaan en een aantal vliegtuigen staat klaar voor vertrek. De drukte is voorbij, ook in het winkeltje. Behalve een paar douaniers en een grote poster is er op de 1e verdieping niets te zien. Ik zit op de grond, de plavuizen zijn gelukkig iets koeler. Het wordt een prachtige nacht, met ons PriveBankje.