Rondreizen door het ganse land!

Lieve allemaal,

Een nieuwe week, een nieuw verslag.
Het is inmiddels zondag wanneer dit geschreven wordt, het is dus even goed graven in het geheugen naar wat er afgelopen maandag en op de andere dagen is gebeurd.. We beleven veel, de tijd vliegt voorbij.

Afgelopen maandag waren we nog gewoon in Phnom Penh. Deze dag zijn we naar de Olympic Market geweest, we vonden het er niet zo leuk. Ook hielden we deze middag na het lesgeven een presentatie voor de Cambodjaanse leerkrachten van de avondklassen. Ze waren erg geïnteresseerd in de adviezen die we hen gaven naar aanleiding van ons onderzoek. Ze kwamen zelf ook met vragen en lastige situaties, waarin we hen van advies konden voorzien. Het was dus een geslaagde presentatie, helemaal toen één van de leerkrachten na de presentatie meteen met de adviezen aan de slag ging. Ze liet de kinderen in groepen samenwerken en differentieerde op verschillende niveaus van de leerlingen. Leuk om te zien dat het ook meteen in praktijk gebracht wordt. Het allerliefst hadden we natuurlijk wat meer tijd gehad om de leerkracht te helpen bij het verbeteren van de avondklassen, maar dat zit er helaas niet in.. ´s Avonds gingen we met pap en mam uiteten en was de dag zomaar weer voorbij.

De volgende ochtend legden we echt de allerlaatste hand aan de ontwerpen. Eindelijk, eindelijk waren ze klaar om opgestuurd te worden. Jippie! Uiteraard hebben we ons die middag even getrakteerd op een middagje struinen over een lokale markt. Geen gezeur van ´lady, buy scarf from me, make you a good price..´. Want op deze markt komen geen toeristen en konden we rustig op zoek naar nieuwe slippertjes voor Marije (Hoezo.. Wilden we soms langer blijven?) Het was even zoeken voordat we de juiste hadden gevonden, maar dan heb je ook wat, zullen we maar zeggen. Hierna hadden we nog even tijd om naar de Russian Market te gaan, wederom leuke dingetjes gekocht. En toen gaven we onze laatste rekenles aan de kids.. Hmpf. Dat was raar. De week na onze rondreis door Cambodja zullen we ook nog lesgeven. Maar dan zijn alle andere vrijwilligers naar huis of met vakantie, dus geven we dan aan alle kinderen les. Geen rekenen, maar andere vakken zoals muziek, handvaardigheid, tekenen en techniek. Dus vandaag voor het allerlaatst rekenen gegeven. We hebben gelijk ook maar even klassenfoto`s gemaakt en de tafeldiploma´s konden worden uitgedeeld. Hierna aten we met Frida en Wilco een welverdiend stukje speculaas, geïmporteerd door pap en mam. Jeempie, dat was echt lekker. ´s Avonds kookten we voor Annemiek haar ouders, kwamen Wilco en Frida nog even een paar Nederlandse films lenen en ook Gerda kwam langs om Ann´s fiets te lenen. Nou, en dan is ons appartementje echt wel vol! Haha.

Woensdagochtend vertrokken we met onze chauffeur en zijn auto naar het hotel van Ann´s ouders. De trip zou beginnen! We reden richting Battambang, waar we ruim zes uur later aan kwamen. Echt hard kan er namelijk onderweg niet worden gereden, i.v.m. de staat van de weg, hoewel alles wel geasfalteerd is. We stopten onderweg in Kampong Chnnang, om daar de floating villages te zien. En sjeempie, wat hadden we het koud. Al een paar dagen is het onder de dertig graden. Nou, dan staat het kippenvel ons op de armen hoor en de lange broek hebben we aan. Gek eigenlijk, dat je dus echt went aan het warme klimaat van 35+ graden.
Onze chauffeur is een vriendelijke kerel die zo nu en dan in het achteruitkijkspiegeltje keek om te zien of we toevallig in slaap waren gevallen.. Haha. In Battambang reed Vichea ons nog wat rond en bezochten we twee tempels.
De volgende dag stond Tuktuk Tony bij ons voor de deur. We hadden zijn telefoonnummer gekregen van Frida, hij was namelijk een leuke tuktukdriver. En dat hebben we geweten. Het was een ontzettend leuke kerel met een stevige tuktuk, geen overbodige luxe hier. Hij reed ons eerst naar de bamboetrein. Een trein in de simpelste zin van het woord. Een plank met wielen dat over het spoor rijdt en wanneer er een tegenligger aankomt wordt alles even geremoved. Nou, hartstikke leuk. Daarna reden we door naar een heul oud Cambodjaans huis. Ruim honderd jaar oud en ze hadden er een soort museumpje van gemaakt. De vrouw praatte rammeldebammel in het Frans, zo, dat ging snel. Daarna reden we door naar Phnom Sampoeu. Een berg met een prachtig uitzicht over het Battambangse land. Hier zijn ook de Killing Caves, waar mensen naar beneden werden gegooid ten tijde van de Rode Khmer. Want ja, dat waren wel slimbo´s. Ze wilden geen kogels verspillen, dure dingen, dus werden de mensen maar naar beneden gegooid. Dan gingen ze ook wel dood. En net zoals bij de Killing Fields in Phnom Penh was het ook hier een heel serene omgeving, waar dus wederom erg verschrikkelijke dingen zijn gebeurd. Ook Tony is opgegroeid in de Rode Khmer, zijn familie heeft het grotendeels overleefd, dat wel.
Na een lunch bij de vrienden van Tony reden we Battambang uit. Onderweg snoepte Tony nog even wat gebakken grasshoppers (sprinkhanen) en zagen we ook nog een ongeluk gebeuren. Het eerste ongeluk, welteverstaan, waarbij een auto tegen een brommertje aan reed. Algauw stonden de mensen weer op en konden wij ook weer verder de countryside in. We zagen mensen vissen en rijst- en pinda´s oogstten. Het meest magnifieke was toch wel dat Tony een vogel na ging doen, omdat hij de andere vogels op wilde jagen. Ja, in zijn vrije tijd was hij dan ook gewoon boer bij zijn familie. Hun erf was ernstig onder water gekomen, de buffels werden toen naar een hogere plek gebracht. Tony was ook verloofd, maar de rijstoogst was grotendeels mislukt, dus de bruiloft is uitgesteld. Zodoende was er ook een brommertje aangeschaft, kon hij wat extra geld verdienen, naast het rondrijden met de tuktuk. Afijn. Tegen vieren zette hij ons weer af bij het guesthouse en begonnen we aan een Cambodjaanse kookcursus met nog twee andere Amerikanen. We gingen eerst naar de markt om de laatste inkopen te doen en daarna kon de les beginnen. De beste man kon heel goed Engels en samen met zijn vrouw bracht hij ons de kneepjes van het Cambodjaans kookvakmanschap bij. Verschillende kruiden kennen we nu en ook is ons het vijzelen geleerd, zwaar werk hoor. Na ruim drie uur koken hadden we drie heerlijke gerechten klaar, waar we erg van genoten hebben.
Na het feestmaal liepen we een rondje door Battambang en zagen we Aga weer. Die hadden we al heel lang niet gezien! Zij was naar Thailand geweest en ze gaat de 22e naar huis. Dus wij zouden haar niet meer ontmoeten, maar gelukkig kwam zij even naar Battambang om echt afscheid te nemen. We zijn veel met haar opgetrokken in PP en we hebben het altijd erg gezellig gehad. We kletsten wat bij en daarna zochten we onze bedjes weer op. We waren moe en Aga ook, want die had zes uur op een boot gezeten.

Vrijdag deden wij dat dus. Om zeven uur ´s ochtends vertrok het scheepje richting Siem Reap. Op de boot zat gewoon een autostuur en gaspedalen. Raar, maar waar. De motor maakte flink veel herrie en onderweg werden er pakketjes afgeleverd en klommen er nieuwe passagiers aan boord. Er was veel te zien onderweg. Hele drijvende dorpen en veel bootjes. Kinderen die met de boot naar school gaan, boten met goederen en boten met vissers. Alles drijft. Het regenseizoen is nu ruim een maand voorbij en dus neemt ook het waterpeil af. Brede rivieren worden smalle rivieren. Dat hebben we geweten. Soms gingen we door nauwe slootjes met veel begroeiing. De takken klapten tegen de boot of tegen ons aan. Ook wel weer een beleving. Na ruim zes uur op houten bankjes kwamen we aan in Siem Reap waar een nieuwe chauffeur op ons wachtte. Hij bracht ons naar Baca Villa, een fijn en warm guesthouse. We bezochten de Central Market van Siem Reap en ´s avonds gingen we naar een cultuurshow. Het was te vergelijken met de Ni Hao in Groningen qua buffet en vreetschuurgehalte en er was een mooie Cambodjaanse dansshow. Nadien zochten we de bedjes op, want de volgende ochtend was het weer vroeg dag. Ohja, we keken nog wel eventjes naar BVN, de eigenaar was Nederlands en had dit kennelijk ook op de satelliet! Leuk om na ruim twee maanden weer echte Nederlandse tv te zien :).

Zaterdag zouden we naar de tempels van Angkor. En dat gebeurde ook vroeg in de morgen. Per tuktuk gingen we die kant uit en kochten we eerst de tickets. Hierop komt zelfs de foto van je hoofd, ingenieus systeem, waarop een ochtendhumeurtje toch wel echt nog zichtbaar was.
Het gebied van Angkor is echt heel groot, na een dag hadden we vijf van de grootste tempels gezien waaronder Angkor Wat, het symbool van Cambodja. Ook zagen we voor het eerst aapjes in het wild. Pap en mam gingen nog even met een aantal Cambodjaanse mensen in dito kledij op de foto. Voor een aantal was dit niet interessant genoeg, ze wilden dan wel weer met ons lange Hollanders op de foto, haha!
De tempels zijn heel lang geleden gemaakt en was erg bijzonder om te bezoeken. Veel van de tempels is al ingestort, maar als toerist mag je toch praktisch overal komen. Ook staan er wat tempels in de steigers voor renovatie. Grappig detail was toch wel dat de meeste tempels geadopteerd zijn door een ander land, van dat land komt dat geld voor renovatie. De meest indrukwekkende tempel was toch wel Ta Prohm, waar de bomen overheen groeien en die misschien bekend zijn van de film Tomb Raider. Minder leuk waren alle kinderen met sjaals, beeldjes, muziekinstrumenten en sieraden in de verkoop. Met zeer zeurderige stemmetjes proberen ze hun waar aan de man te krijgen. ´Only one dolllarrrr.´ Om gek van te worden, werkelijk. Maarja, ook wel logisch, want hier zijn veel toeristen. Na ruim zeven uur tempels bezoeken waren we echt afgepeigerd, want denk maar niet dat die tempels gelijkvloers zijn.. Tijd voor de tuktuk terug naar huis. ´s Avonds aten we bij ons guesthouse en gingen we nog even naar de night market.

Vandaag deden we even rustig aan. Al een paar dagen waren we er vroeg uit en laat erin, dus een zondagochtend chillen was zeer welkom. Na het ontbijt reden we naar Kompong Thom provincie, ruim twee uur van Siem Reap. Onderweg bezochten we nog de Sambor Prei Kruk tempel, hiervoor moesten we wel eerst drie uur over een heel hobbelige weg. Dit complex was nog ouder dan Angkor en het zag er ook weer heel anders uit. Ook hier waren veel kinderen die sjaals verkochten, maar minder zeurderig dan bij Angkor. Eigenlijk was het bijna een wandeling over de Veluwe, met een paar ruines en a bunch of kids following us. Bijzondere ervaring wel weer. Terug over de hobbelweg kwamen we na een uurtje aan in Kompong Thom, een klein stadje waar we dus nu zijn. Internet werkt hier redelijk en onze hotelkamer is prima. Geen BVN hier, maar wel een bad! Nouja, heerlijk toch.
Morgenochtend vertrekken we wederom met de minivan voor een vijf uur durende rit naar Kratie, waar we een homestay zullen doen op een nabijgelegen eiland. Ook hopen we hier dolfijnen te spotten. Daarna gaan we door naar de Mondulkiri provincie ten oosten van Cambodja om de jungle van het land onveilig te maken. Wellicht dat we watervallen en olifanten zullen zien. Hierna gaan we weer even terug naar ons homeland Phnom Penh. Maar de trip is dan nog niet voorbij, we gaan daarna nog naar de kust. En wat we dan allemaal beleven, zul je later kunnen lezen!! Vergeet je niet aan te melden voor de mailinglist, dan blijf je automatisch op de hoogte.

Nou, dit was even een korte samenvatting van tot nu toe. We doen erg veel indrukken op de laatste dagen, maar onze kids van het weeshuis missen we ook wel. Na onze trip hebben we nog een weekje bij COLT en dan reizen we naar huis. Er staan alweer veel afspraken gepland voor als we weer thuis zijn, we zijn dan ook de buitenlandstudenten die als laatste weer thuis komen (een aantal van Stenden zijn nu alweer thuis).
Maar eigenlijk willen we nog helemaal niet weg. Grrr. We missen Nederland en iedereen echt wel, maar hier is het ook goed. We hebben het naar onze zin en we kunnen ons totaal niet voorstellen dat het bij jullie koud is of bijna kerst?! Plannen om hier weer terug te komen (volgend jaar) zijn er zeker al, maar we zoeken nog een sponsor. En voor wie mee wil, meld je gerust aan! ;)

Dit was het voor nu. We hopen dat jullie weer hebben genoten van dit verslag en er zal gauw weer een nieuwe volgen! Reacties vinden we altijd leuk, zoals jullie inmiddels wel weten.
Ook een groet van pap en mam!
En weet dat we aan jullie denken in de Nederlandse winterkou, want hier is het inmiddels weer lekker warm en daarom sturen we via deze weg een hele hoop kerstwarmte naar jullie toe.
Alvast een gezellige kerst gewenst!

Liefs en groeten van M en A

Ps. De foto´s komen later online!!